Soma 150.5 ล้อ 22" 1.Soma กับ Karma แบรนด์เดียวกันไหม ต่างกันอย่างไร

   Soma เป็นแบรนด์น้อง Karma นำเข้าอะไหล่จากประเทศไต้หวัน และ ผลิตที่ไทยเหมือนกัน
ต่างกันที่ราคาวัสดุและฟังก์ชั้น ซึ่ง Karma จะมีราคาที่สูงกว่า วัสดุคงทน และฟังก์ชั่นหลากหลายกว่า

วัสดุตัวโครงรถทำจากอะไร

   วัสดุตัวโครงรถทำจากอลูมิเนียม แข็งแรง ทนทาน

วีลแชร์น้ำ หนักเท่าไหร่

   น้ำหนักรวม 11.5 กก.

รับน้ำหนักได้เท่าไหร่

   รับน้ำหนักได้สูงสุด 100 กก.

ล้อเล็กและล้อใหญ่ต่างกันตรงไหน

   ล้อเล็ก
        - เหมาะสำหรับผู้สูงอายุคนที่ไม่มีแรงเข็นเอง เข็นเองไม่ได้ต้องมีผู้ดูแลช่วยเข็น
        - น้ำหนักเบากว่า
        - แข็งแรงทนทานเหมือนกับล้อใหญ่
        - พับเก็บได้
   ล้อใหญ่
        - เหมาะสำหรับคนที่มีแรงแขน เข็นรถเข็นเองได้
        - ผู้ใช้งานเข็นเองได้ตลอดเวลาไม่ต้องมีผู้ดูแล แต่หากจำเป็นก็สามารถให้ผู้ดูแลช่วยเข็นได้
        - แข็งแรง ทนทาน จะเข็นมั่นคงกว่าเมื่อต้องใช้บนพื้นขรุขระ
        - น้ำหนักโดยรวมหนักกว่าล้อเล็ก
        - พับเก็บได้

นำขึ้นเครื่องบิน หรือพับเก็บใส่รถได้ไหม?

   รถเข็นที่พับได้ทุกตัวสามารถนำขึ้นเครื่องได้ส่วนใหญ่นิยมใช้ล้อเล็ก
และสามารถพกพาง่าย พับ เก็บใส่รถได้

โซม่า รถเข็นพับได้  Soma SM 150.5 F22 สีแดง

จุดเด่น

 รถเข็นผลิตจากอลูมิเนียมอัลลอย น้ำหนักเบา พับเก็บได้ง่าย สะดวกต่อการเดินทาง โครงสร้างแบบดั้บเบิ้ลครอสบาร์ เพิ่มความแข็งแรงของโครงสร้างรถเข็น

คุณสมบัติ

-ผลิตจากวัสดุอลูมิเนียมอัลลอยด์ น้ำหนักเบา ทนทาน

-พนักพิงหลังสามารถการพับเก็บได้ ช่วยประหยัดพื้นที่ในการจัดเก็บ

-แผ่นพักเท้าดีไซน์เพื่อป้องการการลื่นไหลของเท้า

-เพิ่มความมั่นคงให้ผู้ใช้งานมากขึ้นด้วยระบบเบรคมือ และ เบรคล้อ

-ขนาดเบาะนั่งกว้าง 18 นิ้ว ( 46 ซม.)

-ล้อหน้าแม็ก เส้นแบ่งครึ่งวงกลม 7 นิ้ว

-ล้อหลังซี่ลวดเส้นผ่าศูนย์กลาง 22 นิ้ว

-ล้อรถเข็นคือล้อยางตัน

-น้ำหนักรถเข็น 11.3 กก.

-รับนํ้าหนักรถได้ถึง 100 กก.

-ที่วางเท้าสามารถปรับได้

ขนาดตอนพับเก็บ =98*77*34 cm.

บทความน่ารู้เกี่ยวกับการใช้รถเข็น(1)

(หัวข้อที่ 1)

ขั้นตอนแรกของการให้การดูแล : ทักษะการใช้รถเข็นที่ประหยัดแรงและปลอดภัย

สำหรับผู้ดูแลแล้ว ความเครียดจากการให้การดูแล เป็นสิ่งที่มองไม่เห็น ยากที่จะรับรู้ได้ด้วยตาเปล่า อีกทั้งความเจ็บป่วยที่อาจเกิดกับร่างกายของผู้ดูแลซึ่งมักถูกมองข้าม นั่นคือ ความเสียหายของกล้ามเนื้อและข้อต่อของร่างกาย ด้วยทักษะของการดูแลมักเน้นที่ “ความเหมาะสม” ไม่ใช่การใช้กำลังมากเกินไป หากผู้ดูแลออกแรงอย่างไม่เหมาะสม ด้วยมุมของเอวและหลังหรือขยับท่าทางไม่ถูกต้อง ในระยะยาวร่างกายจะเกิดการอักเสบเรื้อรัง ตั้งแต่อาการปวดเอว ปวดหลังถึงขั้นได้รับบาดเจ็บจากอาการเจ็บกระดูกสันหลัง ข้อต่อหรือแม้กระทั่งเส้นประสาท ดังนั้นการอาศัยความช่วยเหลือจากอุปกรณ์ช่วยที่ดีบวกกับทักษะการใช้งานรถเข็นที่ประหยัดแรงและปลอดภัย ไม่เพียงแต่ช่วยลดภาระของผู้ดูแลให้น้อยลง ยังเป็นการป้องกันร่างกายของตนเองไม่ให้ได้รับบาดเจ็บอีกด้วย

การป้องกัน “อาการบาดเจ็บสะสมของกล้ามเนื้อและกระดูก”

ก่อนอื่นควรเลือกรถเข็นแบบเข็นมือสำหรับให้การดูแล ซึ่งการออกแบบจะอาศัยมุมมองจากผู้ให้การดูแลเป็นส่วนใหญ่ เช่น ระดับของเบรคที่ไม่ต้องก้มลงเวลาเบรครถเข็น ตำแหน่งของมือจับที่ช่วยประหยัดแรงและเข็นได้อย่างง่ายดาย บวกกับทักษะการเข็นที่ถูกต้องดังต่อไปนี้

(1) วิธีการเข็น – เมื่อเข็นรถเข็นต้องช่วงเอวให้ตั้งตรง

(2) การขึ้นลงรถเข็น – เมื่อช่วยเหลือผู้ป่วยในการขึ้นหรือลงรถเข็น จำเป็นต้องเบรครถและถอดที่พักเท้าออก ทั้งนี้นอกจากเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ผู้ป่วยสะดุดหกล้มแล้ว ยังช่วยลดระยะห่างของรถเข็นลงซึ่งเป็นการช่วยลดภาระที่เกิดขึ้นแก่ช่วงเอวด้วย

(3) การขึ้นลงพื้นที่เป็นขั้นบันไดหรือต่างระดับ – เวลาที่ต้องเผชิญกับพื้นที่ยกขึ้นสูงต่างระดับจะต้องใช้ “แท่นเหยียบข้ามพื้น” เพื่อประกอบการใช้งาน ซึ่งจะช่วยหลีกเลี่ยงไม่ให้ข้อมือได้รับบาดเจ็บจากการออกแรงยกรถเข็นมากเกินไป

(4) การเคลื่อนย้ายรถเข็น – หากจำเป็นต้องยกรถเข็นขึ้นทั้งคัน เช่น การนำรถเข็นใส่ไว้ที่กระโปรงหลังรถยนต์ หากรถเข็นสามารถถอดแยกชิ้นส่วนได้ก็ควรถอดชิ้นส่วนบางส่วนของรถเข็นออกก่อน เพื่อลดน้ำหนักโดยรวมทั้งมวล ทางที่ดีคือการหาผู้ช่วยในการยก

(หัวข้อที่ 2)

การเคลื่อนย้ายผู้ป่วยจากรถเข็นไปเตียงและจากเตียงไปรถเข็น

สำหรับผู้ป่วยที่นั่งรถเข็น การเคลื่อนย้ายตำแหน่งเป็นเรื่องที่ต้องระวังเป็นอย่างมาก และหากเคลื่อนย้ายอย่างไม่ถูกวิธีจะทำให้เพิ่มความเสี่ยงสำหรับการลื่นหกล้ม 

(1) การเคลื่อนย้ายจากรถเข็นไปเตียง ให้ผู้ดูแลเข็นผู้ป่วยไปชิดกับขอบเตียง ด้านหน้ารถเข็นทำมุม 45 องศากับขอบเตียง ล็อคเบรครถเข็นและพับเก็บที่พักเท้า จากนั้นให้ผู้ป่วยเอนตัวไปด้านหน้าแล้วค่อยๆลุกขึ้นยืน มือหนึ่งจับที่ขอบเตียง อีกมือจับผู้ดูแลแล้วค่อยๆหมุนตัว หย่อนสะโพกลงบนเตียง โดยผู้ดูแลจะต้องคอยจับผู้ป่วยเพื่อป้องกันไม่ให้ลื่นหรือสะดุดล้ม

(2) การเคลื่อนย้ายจากเตียงไปรถเข็น ให้ผู้ดูแลวางตำแหน่งรถเข็นเฉียงอยู่ด้านหน้าทำมุม 45 องศากับเตียง ล็อคเบรครถเข็นและเก็บที่พักเท้า จากนั้นให้ผู้ป่วยเอนตัวไปด้านหน้าแล้วค่อยๆลุกขึ้นยืน มือหนึ่งจับที่พักแขน อีกมือจับผู้ดูแลแล้วค่อยๆหมุนตัว หย่อนสะโพกลงที่รถเข็น โดยผู้ดูแลจะต้องคอยจับผู้ป่วยเพื่อป้องกันไม่ให้ลื่นหรือสะดุดล้ม 

เพื่อความปลอดภัย ช่วยประหยัดแรงและสะดวกในการเคลื่อนย้ายร่างกายมากยิ่งขึ้น รถเข็นหรืออุปกรณ์ช่วยที่มีการออกแบบถูกต้องและสอดคล้องกับประสบการณ์ของผู้ใช้จะต้องอำนวยความสะดวกให้ได้มากโดยรถเข็นที่มีประสิทธิภาพในการเคลื่อนย้ายร่างกาย(Transfer) ควรมีคุณสมบัติดังนี้ 1.ที่พักแขนสามารถยกขึ้นหรือถอดออกได้ 2.ที่วางเท้าสามารถพับหรือสวิงเข้าออกกระทั่งถอดออกได้ ซึ่งทำให้ด้านข้างและด้านหน้าของรถเข็นมีที่ว่างเพิ่มขึ้น เป็นการช่วยลดระยะห่างระหว่างที่นั่งของรถเข็นกับจุดที่จะเคลื่อนย้ายผู้ป่วยไป เช่น เตียง ด้วยรถเข็นที่มีคุณสมบัติดังนี้จะสามารถทำการเคลื่อนย้ายผู้ป่วยได้โดยใช้แรงน้อยรวมทั้งช่วยลดความเสี่ยงจากอันตรายที่เกิดการลื่นหกล้มอีกด้วย

โดยรถเข็นรุ่นที่เหมาะแก่การเคลื่อนย้ายผู้ป่วย มีคุณสมบัติที่จำเป็นครบถ้วนได้แก่ Karma wheelchair ECON 800