แนะนำสินค้า
ปัญหาสุขภาพ
สุขภาพผิวและความงาม
อุปกรณ์ดูแลสุขภาพ
สาระน่ารู้
แผลกดทับ เป็นภัยร้ายที่สร้างความเจ็บป่วยและเสียชีวิตให้กับผู้ป่วยมามากมาย ซึ่งมักเกิดกับผู้ที่ถูกจำกัดการเคลื่อนไหว โดยทั่วไปคนส่วนใหญ่อาจเข้าใจว่า แผลกดทับจะเกิดกับผู้ป่วยติดเตียง แต่แท้จริงแล้ว ผู้ป่วยที่ต้องนั่งรถเข็นวีลแชร์ ก็เสี่ยงเป็นแผลกดทับได้เช่นกัน ซึ่งในทางการแพทย์ก็ได้มีอุปกรณ์ช่วยเหลือผู้ป่วย ที่เรียกว่า เบาะรองนั่งกันแผลกดทับ หรือ หมอนรองแผลกดทับ ให้ผู้ป่วยใช้รองนั่งในขณะที่ใช้รถเข็น ซึ่งใช้แล้วช่วยเรื่องแผลกดทับได้ ผลิตภัณฑ์สำหรับ เบาะเจลป้องกันแผลกดทับ Anti-Bedsore Gel Cushion ที่เราแนะนำเบาะเจลป้อกันแผลกดทับ ถูกออกแบบมาเพื่อช่วยกระจายน้ำหนักและลดแรงกดที่ปุ่มกระดูกเชิงกรานในขณะนั่งหรือนอน ซึ่งไม่เพียงแต่ช่วยดูแลผู้ป่วยที่เป็นแผลกดทับเท่านั้น แต่เบาะเจลป้องกันแผลกดทับ ยังสามารถป้องกันและลดความเสี่ยงในการเกิดแผลกดทับที่เกิดจากการนั่ง สำหรับผู้ที่ยังไม่เป็นได้อีกด้วย มักพบบริเวณที่ร่างกายมีการเสียดสีกับความกระด้าง ความร้อน และความอับชื้นจากการถูกทับเป็นเวลานาน มีคุณสมบัตินุ่มและเย็น เหมาะใช้รองนอน/รองนั่ง สำหรับผู้สูงอายุวัยหรือผู้ป่วยอัมพฤกษ์ อัมพาต ผู้พิการ เป็นต้น ภายในทำจากเจลชนิดหนึ่ง ผิวสัมผัสนุ่มและเย็น มีลักษณะที่แตกต่างกันไปตามผู้ผลิต เช่น ผิวเรียบ ผิวปุ่ม ตัวเจลจะมีความยืดหยุ่น จึงสามารถกระจายความร้อนและแรงกดทับได้ รวมทั้งทำความสะอาดได้ง่าย แต่ข้อเสียคือมีน้ำหนักมาก อีกทั้งบางรุ่นจะมีราคาค่อนข้างสูง คุณสมบัติของเบาะเจลป้องกันแผลกดทับ
ความอันตรายของแผลกดทับ✿ ระยะแรก เริ่มมีการคั่งของเลือด ซึ่งประเมินได้จากอาการบนมแดงของผิวหนังบริเวณทีถูกกดทับ โดยอาการบวมแดงนั้นไม่หายไป แม้ว่าจะเปลี่ยนทำาให้พ้นจากการกดทับและกระตุ้นให้เลือดไหลเวียนไปสู่บริเวณนั้นนานถึง 2-3 ชั่วโมงแล้วก็ตาม ✿ ระยะที่สอง เริ่มเป็นแผล โดยจะตรวจพบว่ามีแผลถลอกของผิวหนังตั้งแต่ระดับตื้นเพียงหนังกำพร้าหลุดออกไป หรือลึกถึงชั้นใต้ผิวหนังก็ได้ สีผิวบริเวณนั้นจะเปลี่ยนเป็นสีซีด หรือเป็นสีคล้ำร่วมกับมีดมพอง ในผู้ป่วยที่รู้สึกตัวและประสาทรับความรู้สึกเป็นปกติก็น่าจะบ่นเจ็บหรือปวดแสบบริเวณนั้น ✿ ระยะที่สาม เป็นแผลถูกถาม นับเป็นแผลกดทับที่มีความรุนแรงมากที่สุด จะตรวจพบได้จากลักษณะแผลที่ลึกลงไปกว่าเดิม มีเนื้อตายเพิ่มมากขึ้น อาจเป็นเนื้อตายสีขาวซีดหรือสีตดำคล้ำ ชั้นผิวหนังจะหลุดออกหมดถึงชั้นใต้ผิวหนัง ชั้นพังผืด (fascia) ชั้นกล้ามเนื้อ หรืออาจถึงกระดูก ข้อแนะนำ
เอกสารอ้างอิง |
||
